David Ronaldo & The Dice (B) Sunday Evening Blues Muzecafé Heusden-Zolder (24-11-2024) reporter & photo credits: Freddie info bands: David Ronaldo & The Dice info organisatie: Mine Blues © Rootsville 2024

'David Ronaldo & The Dice', hiervan kunnen we met zekerheid stellen dat dit één van onze betere 'Live' bands is in ons Belgisch blues circuit. Festivals als 'Duvel Blues' (2022), 'Gevarenwinkel' (2023 & 2024), de 'Blueshappening' van Zelzate (2024), 'Hookrock' (2024) en recent nog het Nederlandse 'Rock & Blues' in Almelo (2024) werden al aangevinkt, en dan mogen we zeker ook niet de 'Koolputters' van 'Mine Blues' (2022) vergeten waar ze als vaste gasten mogen worden beschouwd. Deze maand nog brachten ze nog een spraakmakend dubbelconcert samen met 'Red Red' in een barstensvolle 'Hnita Jazz Club' en zo staan ze hier vanavond op een editie van 'Sunday Evening Blues' waar weerom het bordje 'Sold Out' met enige fierheid aan de deur mag worden gehangen.

Mijn eerste ervaring met 'David Ronaldo & The Dice' betrof een semi-akoestisch concert in 2018 ergens tussen de witlooftelers van Kampenhout en omstreken. We hebben ze zien groeien tot een wel perfect geoliede machine die 'Live' tot onze top mogen worden gerekend en die op vrijdagavond 24 januari 2025 hun langverwachte 'Vinyl' album zullen uitbrengen in 'CC De Mena' te Rotselaar. Om hun toch wel talrijke fans te triggeren zal de band vanavond nog maar eens een stukje van de sluier oplichten van wat er ons op 24 januari in 'CC De Mena' te wachten staat, en dat is een volledig nieuwe plaat met enkel maar top nummers, iets waar ze zo goed in zijn. Aanwezig talrijke fans, muzikanten en 101 gitaren incluis gitaarbouwer Adam Berten. So, let's rock!

Ook voor velen hier vanavond is de nieuwe opstelling met naast David Ronaldo en zijn wingmen Charly Verbinnen en Dirk Lekenne ook nog de Hammond wizzard Pieter Akkermans. De motor om dit alles perfect draaiende te houden is de ritmesectie die bestaat uit drummer Hans Boeye en de Lady aan de gitaar met de dikke snaren, Ilse Van den Broeck. Helemaal in zijn eentje is het Rafke die als een maestro de PA komt te besturen. Hun beklijvende instrumentale intro is al genoeg om op het puntje van je stoel te gaan zitten en zo zijn we meteen klaar voor een eerste nieuw nummer uit het langverwachte vinyl album en dat is het southern rock geschoeide 'Southbound Again', en zo zijn we vertrokken voor een trip van donderende gitaren volledig in harmonie met hun uitstekende ritmesectie en de grooves op de black & white keys'.

De fans op deze uitverkochte 'Sunday Evening Blues' kunnen na al die tijd klassiekers als het met rock 'n roll gespeende 'Laidback & Easy' en 'Price On My Head' al zorgvuldig mee kelen voor het geval David Ronaldo zo maar plots zonder stem zou komen te vallen. Het aan P. Van Sant opgedragen 'Tunes For A Dime' uit het album van 2013 mag en zou nooit mogen ontbreken op een concert als dit.

De 'slide' op al dit moois die komt van Dirk Lekenne en dat 'schoewen gitarreke' maar ook van Berten waar Adam zoveel tijd heeft ingestoken om dit exemplaar tot stand te brengen. Eén van de obligate nummers is dan ook die cover waardoor de oogjes van Vic Varenwinkel dan weer gaan blinken en dan weten we allemaal wel dat we het hier hebben over 'Almost Cut My Hair', gevolgd door 'What Have You Really Done'.

Opmerkelijk is dat je bij een optreden van deze 'David Ronaldo & The Dice' niet geconfronteerd wordt met het gebabbel van de aanwezigen want die want net als de vele collega muzikanten aanwezig blijven die gekluisterd aan hun stoel, betoverd door de zoveel aanstekelijk rifjes uit de gitaren. Soms wordt al dit fraais onderbroken door het feilloze werk van Pieter op zijn Hammond en ook dat snijdt dan wel even de adem bij ons af.

Tijd voor alweer een nieuw nummer met het slowbluesje, 'Got The World Going Down The Drain Blues' en ja hoor ook dit is een beauty te noemen. Met het drumwerk van een Hans Boeye hoef je geen bindteksten wat zijn werk rijgt zorgvuldig de nummers aan elkaar en wat dan gezegd van de basgrooves van Ilse. Even terug het tempo opkrikken met 'Fix It' om met 'Hoochie Coochie Man' dan de blues fanaten te plezieren. De koffiepauze wordt dan weer ingeluid door 'One Way Out' maar aan dit gegeven denkt niemand hier.

Het is 'MC' Mr. Ale himself die met enkele aankondigen iedereen weer bij de les komt te brengen...en heeft die nu verteld dat naast de CD voorstelling van 'Doghouse Sam & His Magnatones' bij 'Move2Blues' op 12 december en de 'Christmas Blues Night' met 'Smokestack Charlie' en 'A.J. Plug' er ook de album release is van deze 'David Ronaldo & The Dice' op 24 januari in 'De Mena' te Rotselaar plaatsvindt. Ja? dan heeft hij toch ook de Belgische dag vergeten te vermelden bij onze Nederlandse vrienden van 'Bikkel Blues' op 8 december in Vlierden. Op de affiche daar niemand minder dan 'Doghouse Sam & His Magnatones' en uiteraard ook deze 'David Ronaldo & The Dice' die zaal Thyssen ginds zullen doen ontploffen die dag. Hier bij 'Mine Blues' gaan we dan maar verder met agendapunt van de dag en dat is de fantastische 'Live' performance van David Ronaldo en de zijnen want die zijn er weerom klaar voor.

Herbeginnen doen ze dan met 'Wasted My Life (Till I Met You)' en al vlug krijgen we weer terug eentje uit dat nieuwe album en voor deze 'Juke Joint Jamming' werd de inspiratie op gedaan tijdens een trip doorheen de Mississippi Delta en meer bepaald in een club in Clarksdale MS. Ook 'Too Blind To See (And A Fool To Believe) is er eentje dat op dat album zal komen te staan en zo worden we hier met z'n allen alweer warm gemaakt om aanwezig te zijn in Rotselaar op 24 januari 2025. Een beter iets om het nieuwe jaar aan te vatten bestaat er niet!

Met oldies als 'Refugee Blues' en 'World's End Blues' komen we zo ook terug tot de realiteit en zo volgt er dan een explosie met de reeds uitgebrachte single van het nieuwe album en blijf bij het horen van de rock 'n roll op 'Too Old To Die At 27' dan maar je lichaam in controle te houden...graaf, echt graaf! Nog enkele nummers als 'Substance Boogie' en het sublieme 'Hunted Men' met part 1 en 2 en zo kan ik de vraag niet laten wanneer er op 'Too Old To Die At 27' dan weer een part 2 en 3 komt te volgen ;-) 'cause we need never get old zou Nathaniel zingen.

Ook 'Burned Up My Love' is een certitude al was het maar om dat bruggetje met 'Get Ready' en dan hebben we het over die hit van 'Rare Earth' en niet de Vlaamse band. Volg er dan nog 'Whipping Post' van de almighty Allman Brothers waar de akoestische Berten nog eens komt op te schitteren en zo is hier bij 'Mine Blues' het geld dan weer op voor een derde set. Goed als ze zijn laten 'David Ronaldo & The Dice' dit niet aan hun hart komen en zo volgt er als bisser 'Goin' Up The Country' van Canned Heat en zo bevinden we ons back to the 60-ties, al is het origineel er eentje uit 1928 van de Texas bluesman Henry Thomas.

Ook David en zijn dobbelteentjes weten het mooist te behouden voor laatst en met het mooie 'Ride On' nemen ook zij hier afscheid van deze 'Sunday Evening Blues'. Eentje waarbij de credits gaan naar Lesley maar die staat dan als manusje van alles alweer aan de merchandising stand. Helaas voor velen zijn de tickets voor de release van dat prachtige album pas te koop vanaf 1 januari maar als je daarbij het album als extra aanschaft zal je geliefde niet eens boos kunnen zijn voor het late kerstgeschenk (TIP) :-). Was da goe of was da goe? Nog aan iedereen een dikke smakkerd en tot de volgende...

Berten slide vesus White Falcon...the choise is yours.